Stel je voor ... enkele tientallen jaren in de toekomst ... en je leest onderstaande artikel. Ik kwam het artikel tegen in een tekstboek en vond het een slim gevonden spiegel. Ik vroeg me ook af wat de mobiele telefoon zal vervangen. Welke functies zullen we behouden? Waarom juist die?
De geschiedenis van de mobiele telefoon
Zoals u zich misschien herinnert, hebben wij vele jaren geleden op onze mobiele telefoons ge'sms'ed. Nadat je je telefoon had terug gevonden (hij was tenslotte gemakkelijk te verliezen of te misplaatsen), gebruikte je je vingers om een bericht in een klein venster te typen. Het kwam vaak verkeerd over omdat de toetsen kleiner waren dan onze vingers. Klinkers weglaten, korte code of emoticons gebruiken bespaarde tijd.
Aanvankelijk had je geen idee of het bericht de beoogde ontvanger had bereikt en of hij het had gelezen. Later werd een dienst geïntroduceerd om dit te checken, hoewel sommige mensen dachten dat het te privacy gevoelig was. Sms'en kostte tijd, en mensen liepen het risico om RSI-klachten te krijgen. Om typen te besparen, werd het verzenden van opgenomen audio berichten, foto's en video's mogelijk gemaakt.
Toen kwam de uitvinding van de telefoon, waarmee mensen konden spreken en gesproken konden worden. Niet langer was er de noodzaak voor het langdurige, soms onbetrouwbare proces van typen, verzenden, wachten, lezen, typen, verzenden etc. Kort daarna werd sms'en dan ook verleden tijd. Bovendien verlangden mensen naar een telefoon die ze niet konden verliezen en de briljante 'immobiele telefoon' werd uitgevonden: een telefoon met een draad die aan een muur was bevestigd, zodat deze altijd op dezelfde plaats was. Volgens een bekende historicus was het een van de grote doorbraken in deze tijd. Voor het eerst konden mensen telefonisch spreken zonder zich zorgen te hoeven maken over het verliezen van hun telefoon of over een lege batterij.
Mensen ervoeren een gevoel van vrijheid omdat ze zich vóór de immobiele telefoon aan hun mobiele telefoon hadden 'vastgeketend'. Ze hadden het gevoel dat ze niet weg konden zonder de mobiele telefoon, het een noodzaak was om het mee te nemen tijdens een wandeling, naar de winkel, en zelfs overal in huis. (Het aantal telefoons dat verdronk in de badkamer ...) Mensen liepen zelfs er mee rond op hun hoofd. De immobiele telefoon maakte het voor de allereerste keer mogelijk om te ontspannen en even los te koppelen van alles.
Daar bleef het niet bij, zoals je weet. Veel wetenschappers werkten aan een mogelijkheid om met een ander mens te praten zonder de noodzaak van een machine. En ja hoor, het kwam er: de ontdekking van een face-to-face gesprek. Het was een geschenk: de mensheid kon met elkaar praten zonder apparaten en gadgets nodig te hebben, geen afhankelijkheid van batterij en ontvangst. Het telefoonvrije gesprek voelde aanvankelijk vreemd aan, maar nu willen mensen het niet op een andere manier.
-----
De bovenstaande tekst is een vertaling van aangepaste versie van een tekst in Cambridge English, Objective Advanced, Student's Book, O'Dell and Broadhead, 4th edition.